Op pad met een elektrisch (!) oldskool VW-busje!

evan is nét gelanceerd. Een te gekke start-up, opgezet door Pjotr en Erik. Zij wilden van een klassiek T2 Volkswagenbusje een elektrische bolide maken. Maarja, dat vergde nogal een investering: de aanschaf van een busje én het ombouwen van de benzine naar een elektrische motor. Een vrij ingewikkelde en vooral kostbare happening, en dus werd er een crowdfundingcampagne gestart. Met geweldig resultaat: de campagne is inmiddels succesvol afgerond, het busje is aangeschaft en voorzien van een elektrische motor én de eerste globetrotters zijn ermee op reis geweest! Wij waren van die geluksvogels die er als een van de eerste reizigers mee op pad mochten. Hoe cool.

Want tja, we gaan deze hele zomer met Flavourites on Tour om te ontdekken hoe leuk ons eigen land is. Zo gingen we al kanoën in Vinkeveen, ontdekten we de allerleukste coronaproof-adresjes van Amsterdam en gingen we op zoek naar de hidden gems van Delft. Met onze schattige zeegroene VW busje (voorzien van roze snoepje dat we voor de gelegenheid hadden laten maken) wilden we naar de Veluwe, Arnhem en Nijmegen. Maar eerst moesten we het busje ophalen in Utrecht (hé, dat kwam goed uit - dat is immers onze hometown!) en zou Pjotr ons een uitleg geven over zijn kindje, eh... de bus. Ooit in een T2 Volkswagenbusje gereden? Wij niet. Dus dat was sowieso wennen. Autorijden ging in 1979 (het jaar waarin dit busje het levenslicht zag) toch nét even anders dan in 2020. Om een voorbeeldje te noemen: het stuur! Mán, dat is serieuze fitness! Megazwaar dat stuur, want aan stuurbekrachtiging deden ze in de seventies duidelijk niet. En dan schakelen. Het busje was een soort automaat. Niet zoals wij het nu kennen, maar de versnelling moest je gewoon in z'n 3 zetten en dat was het. Nouja, 'gewoon'. Het is als een voordeurslot waarin je alleen met een trucje de deur openkrijgt. Net een beetje duwen op het juiste moment en tegelijkertijd iets naar je toe halen maar niet teveel, wel een beetje naar rechts buigen en kracht zetten terwijl je naar links trekt... Zoiets. Dan moest het lukken. Pjotr liet zien hoe we het uitschuifdak open konden zetten ("Kijk, even hieraan trekken, daar duwen en dan met een ferme push omhoog duwen, niet te hard maar wel krachtig, heel gemakkelijk!" Jaja. Dat bleek 's avonds wel anders ;-). Hij liet vol trots zien waar de elektrische motor zat (zo hé, knap staaltje werk), showde het zonnepaneel op het dak en liet ons toen een rondje over het parkeerterrein rijden. Dat was hilarisch.

Want ja, dat voelde dus als eh... rijden in een botsautootje. Ofzoiets. We startten (ook al best een hele toer), moesten even wachten totdat de boel opgewarmd was en... gleden geruisloos het parkeerterrein over. Hilarisch. Superstil, terwijl je in zo'n retro busje zit! Echt lachen. Toen kwam Het Moment. Pjotr gaf zijn kindje mee aan de gloednieuwe oppas. Maar hij durfde het aan. En wij ook. En zo hobbelden we even later met 85 km/uur (harder ging 'ie niet) over de A12 richting de Veluwe. Hoe relaxed. Haast moet je niet hebben. Twee handen aan het stuur, want een passerende vrachtwagen en we slingerden alle kanten op.. Lachende blikken om ons heen, toeterende auto's. Het dóet wat met mensen hè, zo'n T2 Volkswagenbusje. En ineens waren we al op de Veluwe. Tja, Nederland is niet groot, binnen no-time ben je overal. Dat is dan weer het leuke van ons kikkerlandje. We hobbelden over kleine weggetjes, reden langs velden, over heuvels en door bossen. We maakten een pitstop bij te te gekke pop-up camping Glamp Outdoor Camp, waar eigenaar Danny ons spontaan een rondleiding gaf langs de tiny houses, tipi's, safaritenten en cabins (glamping is heerlijk en zo net even anders, lees hier meer over de leukste glampings!). Hadden ze ff in een maandje uit de grond gestampt, deze glamping. De accommodaties worden normaal gesproken op festivals gebruikt, maar deze hele zomer kun je hier fantastisch kamperen glamperen. Ons VW busje voelde zich er helemaal thuis. Lekker outdoor maar toch hip. Lekker basic maar toch ook best luxe. Een prettige combi en wat ons betreft een aanrader. Binnenkort meer over deze pop-up camping én een aantal andere op ons blog! 

Na een fikse ronde over de Veluwe belandden we in Arnhem. Eerst maar eens een laadpaal zoeken. Je zag ze kijken joh, die mensen. Een T2 aan een laadpaal? Hóe dan? Nou, gewoon zo. Inpluggen en klaar. We ontdekten te gekke winkeltjes, unieke buurtjes en leuke restaurants. Eigenlijk konden we gewoon niet kiezen. Natuurlijk dronken we een drankje bij het 'strand van Arnhem', namen we een kijkje in 't Modekwartier en besloten we na een lange dag dat het tijd was om richting onze camping te gaan. Maar eerst even wegrijden, en dat is hilarisch als dit voor een vol terras is waar mensen elkaar aanstoten en je ze hoort zeggen: "Kijk nou, die lijkt wel elektrisch!". Echt zó grappig. Onze bus was weer opgeladen dus op naar Groesbeek, waar we zouden overnachten op de stylish camping 'Bij Ons'. Relaxed reden we ernaartoe, en dankzij de heerlijk lange avonden was het nog licht toen we aankwamen. Mooi plekje gevonden, entourage uit de bus gehaald, dakje even openklappen... Hoe deed Pjotr dat nou? Dat zag er toch echt heel smooth uit toen hij het voordeed. Gevalletje 'trucje', dat was wel duidelijk. Maar na pielen en prutsen, de nodige spierballen en kracht lukte het om 't dak open te duwen. Tja. In 1979 gingen dat soort dingen niet geautomatiseerd en dat is nou net de charme van een '79 bus. Het uitklappen van de bank naar bed idem dito. Hier duwen of daar trekken? Moest je nou dit deel naar je toe halen of daar de boel optillen? Maar ach, uiteindelijk lukte het, was ons bedje voor elkaar en konden we ons mandje in. Meer over deze fantastische camping later deze week want mán wat was het daar leuk.

De volgende ochtend. Ooievaars op het nest, kippen in de camper, een heerlijke latte en klaar waren we voor de dag. Op naar Nijmegen. De bus was nog vol maar we wilden 'm toch even opladen. Inpluggen en klaar (niet vergeten wel gewoon te betalen voor het parkeren, haha) en we brachten de dag door in deze stad. We vielen van de ene verrassing in de andere, binnenkort delen we alle leuke adressen die we hebben gespot. Plan maar alvast een dagje Nijmegen want echt... wat een fijne stad. We vonden het superleuk. Hoe grappig om te zien dat een combi van T2 Volkswagen fans én voorstanders van elektrisch rijden onze bus hadden zien staan aan de laadpaal. evan blijkt een schot in de roos te zijn. Want is het al geweldig om eens met zo'n oldskool busje rond te toeren, nog veel leuker wordt het wanneer deze geen schade toebrengt aan het milieu. Het elektrisch rijden met het busje is echt een belevenis. The best of both worlds: nostalgie van toen in een duurzame jas van nu. Onze tip: boek 'm ook eens voor een paar nachtjes en ontdek de leukste hotspots van ons land. Wedden dat het een onvergetelijke belevenis voor je is? Voor deze zomer is hij al behoorlijk volgeboekt, maar ook erg leuk in de herfst of volgend jaar. Bovendien is evan aan het uitbreiden met meerdere T2 busjes, dus houd ze in de gaten! Wij zijn in elk geval erg blij met deze ervaring: een belevenis in een bus én weer een mooi stukje Nederland ontdekt.