Zó maak je een tuinkas van oude ramen en deuren  

“Hoe bedoel je, allemaal oude ramen.” Hij kijkt me vragend aan. Ik voorzie moeilijkheden en doe een halfslachtige poging om mijn idee uit te leggen. Voor mij staat mijn klusjesman P. Hij heeft een hekel aan mij. Ik weet het zeker. Waarom? Ik maak graag gebruik graag van oude materialen in mijn ontwerpen en ideeën. En daar baalt P. van, het past namelijk niet altijd en dan kan hij niet “doorrammen” zoals hij het noemt. Bijvoorbeeld de tussendeur in de hal. Origineel glas in lood, verwerkt in een op maat gemaakte opdekdeur. Heel moeilijk te vinden, maar het lukte. Alleen zat de deurklink aan de verkeerde kant. Detail, dat P. moest oplossen. Balen natuurlijk, voor P. Niet voor mij, want ik had mijn deur gevonden. Mijn zelfontworpen tuinbank? De houten planken konden toch prima steunen op de oude (gebruikte) waaltjes die over waren van de tuin bestraten? Dat was het moment dat hij, denk ik, een intense hekel aan mij kreeg. “Niemand, ik herhaal, niemand metselt met straatstenen” zei hij. Het lukte hem. En daarom hou ik van hem. Niet omdat hij mijn berichten niet beantwoordt, niet omdat hij mij niet terugbelt of omdat hij staat te vloeken want: “Ze heeft weer wat hoor”. Maar omdat hij in staat is mijn ideeën met gebruikte, duurzame materialen om te zetten naar iets tastbaars. En daar word ik heel gelukkig van. 

Het dak is van plexiglas

Een kleine tuinkas van oude ramen 
En daar staan we dan. Ik vertel hem net dat ik een kleine kas in de tuin wil, gemaakt van oude ramen.  Of ze wel allemaal dezelfde maat hebben, wil hij weten. Hij baalt, ik zie het. Ik mompel iets in de trant dat hij van origine een timmerman is, dat het toch leuk is zo’n project, dat 'ie toch passie heeft voor het vak... Hij kijkt me aan, met zo’n vage glimlach. Ik besluit mijn betoog met de mededeling dat ik hem wat voorbeelden zal appen met wat ik ik in gedachten heb. Daarna blijft het stil bij P. Hm. Maar ik geef niet op. Want we delen dan wel niet de passie voor hergebruik, P is wél ontzettend goed in zijn vak. Twee maanden later, ik heb hem al die tijd gestalkt met mijn ideeên, komt hij voorrijden in zijn busje. P., mijn held.
.
Kringloopwinkel
In de tussentijd had ik twee ramen en twee openslaande deuren op Marktplaats.nl gevonden. Twee glas-in-lood ramen vond ik bij de kringloopwinkel. Er zat een sticker op met de tekst 'decoratie, niet te koop'. Er gingen twee dagen voorbij voordat ik de juiste persoon vond uit de kringloopwinkel die ik moest zien te overtuigen van mijn plan. En waarom die ramen dus écht aan mij verkocht moesten worden. Het lukte. Met de maten van deze ramen en deuren kroop ik achter de tekentafel. Ik probeerde verschillende opstellingen, en daarna begon de zoektocht naar ramen die pasten in de overgebleven ruimtes. Er bestaan handelaren in oude ramen en deuren, wist je dat? Kwam dat even goed uit. De ramen met de juiste maten werden gevonden. Hier en daar miste ik een paar centimeter, maar ik had P. toch om dat op te lossen?  
.
Plexiglas
Het dak, dat was een ander verhaal. Plexiglas, hadden we bedacht, dat zou een goede oplossing zijn voor het dak. Dit speelde in de tijd van het begin van corona. Er ontstond een ware run op plexiglas, de prijzen stegen en het was overal uitverkocht. Wederom was Marktplaats mijn beste vriend en vond ik twee delen die op maat gezaagd konden worden. De gedeeltes die over waren werden opgehaald door een bijenimker. Hij gebruikte de platen om zijn kasten af te dekken zodat de bezoekers de bijen aan het werk konden zien. Zo kregen mijn restanten een mooie bestemming en ontving ik een heerlijk potje verse honing. 

Ruimte genoeg voor alle planten!

Janken
En daar stond hij dan, op de stoep, met zijn koelbox met lunch en bouwradio waar straks de Hollandse hits uit zouden schallen. Hij had zelfs zijn oude poortdeur meegenomen. "Dat scheelde weer hout", vond P. Wacht even, had ík P. nou geïnspireerd om duurzaam te werken? Eerst een shaggie roken, spullen uitstallen en dan… doorrammen. Op z'n P's. Hij was niet de gezelligste vandaag. Het was overduidelijk dat dit duidelijk een klusje was dat hij 'even tussendoor' moest doen. Misschien kon ik me beter uit de voeten maken. Aan het einde van de dag, toen ik thuiskwam, was 'ie al weg. Er stond een frame en de ramen waren er al in geplaatst. Wat te gek! Mijn idee was tot leven gekomen en ik voelde mij euforisch. Heel even maar. Want toen viel mijn oog op de schone, nieuwe vurenhouten latten die P. over mijn prachtige oude, verweerde kozijnen had getimmerd. Ik kon wel janken.   
.
Schuren, beitsen, verven (en repeat)
“Wijffie, daar komt allemaal vocht tussen hè! Maar als jij die latten niet wil, haal ik die toch gewoon weg. Maar kom dan niet bij mij zeuren als het gaat rotten en je kas stort over een paar jaar in.” Dat mopperde P. toen ik hem subtiel probeerde uit te leggen dat de vurenhouten latten een stijlbreuk waren met mijn authentieke kas. Prima dacht ik, dat zie ik dan wel weer. P. ramde nog een dagje door. Dak erop, deuren erin en aan het einde van de dag was ik de trotse bezitter van een echte tuinkas. Míjn kas. Maar P. had natuurlijk wel gelijk: Als ik die mooie verweerde ramen niet zou behandelen, rotten ze inderdaad binnen no-time weg. Elk raam kreeg daarom een grondige inspectie. Stopverf vervangen (lang leve YouTube), schuren, beitsen, weer schuren en opnieuw beitsen, verven, lakken, weer schuren en... repeat.

Pronkstuk 
En daar staat 'ie dan, te pronken in de tuin. En net zoals ik intens kan genieten van het licht dat door mijn glas-in-lood deur in mijn gang valt, doe ik dat ook als ik naar buiten kijk en mijn kas zie.  
Heb ik je enthousiast gemaakt en wil je ook zo’n kas? Op ons Pinterest account van Flavourites heb ik alvast een inspiratiebord voor je aangemaakt. 

En wil je wel een oude kas, maar heb je geen zin in gedoe met ramen zoeken en klusjesmannen? Dan vind je hier een aantal prachtige vintage exemplaren. Ik moet toegeven: het bracht mij even aan het twijfelen, want wat een mooie kassen heb ik hier gezien! Benieuwd naar de beelden van het ontstaan van de kas? Kijk dan op mijn insta account @lizzy.mey. ‘The making of’, de kas staat in mijn hoogtepunten.