Vlieland reistips!

Reddingshuisje met  bijbehorend museum
Reddingshuisje met bijbehorend museum

Een weekje Vlieland. Hoe heerlijk! Zeker als het nog steeds volop zomer is en de zon elke dag schijnt. Wat je op Vlieland allemaal kunt doen? Van alles! Een heerlijk eiland, zeker als je houdt van een duurzame lifestyle.

Al zodra je op de boot stapt vanuit Harlingen, ben je echt even 'weg'. Dat vind ik altijd zo fijn aan de Waddeneilanden: het pure vakantiegevoel, versterkt door het feit dat je eerst op een boot moet voordat je voet aan wal kunt zetten. Wij namen de sneldienst vanuit Harlingen, die overigens via Terschelling ging waardoor de snelle boot er evengoed anderhalf uur over deed. Maar dat is niet erg, want sjezend over de golven en starend naar het water ben je écht op vakantie. De veerboot komt aan in het dorpje Oost-Vlieland. Een klein dorpje, met leuke winkels, restaurantjes en hotelletjes. Wij lieten dit alles letterlijk links liggen en liepen de andere kant kant op, richting kampeerterrein Stortemelk waar we een huurtent hadden voor een week.

Op de stranden ben je vrijwel alleen. Hoewel...
Op de stranden ben je vrijwel alleen. Hoewel...

En wat doe je dan, als het elke dag tussen de 20-25 graden is, de zon volop schijnt en er een stevig briesje waait? Al meteen de eerste middag huurden we fietsen bij Zeelen Fietsverhuur Vlieland (hadden er goede verhalen over gehoord: een sympathiek bedrijf. En inderdaad, dat klopt) en trapten tegen de wind in richting restaurant Posthuys. Langs bossen en wad, door duinen en langs bloeiende heidevelden. Ondertussen even het strand op en genieten van de enorme zandvlaktes waar je - zelfs in het hoogseizoen - bijna niemand ziet. De terugweg was fijner. Windje mee en echt, dat merk je als je op een eiland zit. Heerlijk crossen over de heuvels in de duinen. Op Vlieland rijden vrijwel geen auto's, dus een duurzaam eiland!

Overal op het eiland vind je gedichten in het zand
Overal op het eiland vind je gedichten in het zand

Vanuit verschillende hoeken hoorden we dat we écht een tourtje moesten maken met de Vliehors Expres. Deze gele bussen hadden we al zien staan bij het Posthuys en dat klopt: vanaf daar wordt een tocht over het eiland gemaakt. We boekten zo'n tripje en echt... geen seconde spijt, want wat een leuke tour! In de knalgele bussen namen we plaats, waarna we over het strand scheurden. Over militair oefenterrein waar - serieus - de straaljagers boven ons hoofd raasden die op hun doelwitten schoten (dáár! Raak die gele bus! Geintje :-) - haha) en waar ik moest terugdenken aan die keer dat we een jeepsafari maakten in de woestijn bij Dubai. Echt, ik wist niet dat we in ons eigen kikkerlandje ook een woestijn hadden! Wát een uitgestrekte zandvlakte. Adembenemend mooi. Leuk detail: onze bus liet met de bandensporen gedichten na in het zand. Je ziet ze overal op Vlieland. In de loop der jaren zijn er verschillende gedichten in de banden gesneden, práchtig.

Wat een prachtig natuurgebied...
Wat een prachtig natuurgebied...

We scheurden over de zandduinen naar de westen. Met Texel binnen handbereik gingen we op zoek naar zeehonden en... vonden ze. Eerst een groepje van vier dat snel wegdook, maar daarna kwam een nieuwsgierige zeehond onze kant op. Hij bléeef zijn koppie maar boven het water uitsteken. Schattig. Maar pas op: ze hebben scherpe tanden dus zeker niet dichtbij proberen te komen. We bleven op gepaste afstand. Het water was ten dele opgedroogd in de afgelopen jaren waardoor een rij palen, ooit bedoeld als afmeerplek voor de veerdienst Texel - Vlieland, inmiddels droog staan. Een bijzonder gezicht. De tocht ging verder naar het Reddingshuisje midden in de zandvlakte. Hier werden vroeger drenkelingen naartoe gebracht. Inmiddels is het een populaire trouwlocatie én Juttersmuseum. We konden er met eigen ogen zien wat er de afgelopen jaren zoal is gevonden (kunstgebitten, heel veel speentjes, vele reddingsboeien en ja, ook My Little Pony's die vorig jaar van het containerschip vielen). Zie voor het huisje en het museum de foto boven en onder!

De duurzame boshuisjes van Stortemelk
De duurzame boshuisjes van Stortemelk

Door de duinen fietsten we weer terug. Heerlijk, wind door de haren. We namen even een kijkje bij de Boshuisjes van Stortemelk: duurzame huisjes die in de bossen staan. Te gek zijn ze! Heel leuk om eens te huren voor een weekend of een weekje. TIP! Maar wij namen weer intrek in onze tent (ook prima), naast bos en op nog geen honderd meter van het strand. Het kan slechter.

Lekker koffietjes drinken en taart eten bij Leut in Oost-Vlieland
Lekker koffietjes drinken en taart eten bij Leut in Oost-Vlieland

Leuke tip is ook om naar het dorpje Oost-Vlieland te gaan. Hier zijn veel leuke winkeltjes met mooie kleding en accessoires. Doordrenkt met dat heerlijke, nautische sfeertje! Natuurlijk dronken we koffie bij Leut en aten we er bananenbrood en cheesecake. Heerlijk. En even shoppen bij Eb & Vloed natuurlijk, ze hebben ook een fijne webshop dus niet alleen voor Vlieland-gangers een must-go adres!

Vroeger liep de zee tot aan de palen en meerden hier de boten aan
Vroeger liep de zee tot aan de palen en meerden hier de boten aan

De laid-back sfeer van Vlieland is hier heerlijk. Het is een super fotogeniek eiland waar je het hele jaar door terechtkunt om te relaxen en te ontpluggen. Niet voor niets wordt Vlieland ook wel Vliebiza genoemd... al zijn de 1.350 eilandbewoners daar geloof ik niet al te blij mee. Het is gewoon een tof eiland dat heerlijk is om eens te ontdekken. Ga zwemmen, zonnen, surfen, yogaën, hardlopen, eet oesters en drink witte wijn, lees een boek, kom tot rust, ga er nazomeren of... doe er even helemaal niets. Tot slot nog een aantal gedichten die je hier voorheen en nu in het zand kunt tegenkomen!

Wat de diepste indruk maakt werd door water aangeraakt. Door geen mens gestoord neemt de zee het laatste woord.

Breng gedachten vol verlangen naar het lege stille strand. Schrijf ze duizend stille malen tussen duizend korrels zand.
Ik kan je wilde ziel niet vangen zilte druppels vluchten uit mijn hand. Mijn eiland van verlangen, zacht streel ik je witte zand.

Volg nu voor heel even de woorden langs de waterlijn. Laat hier je grootste zorgen slechts natte voeten zijn.

Lippen branden van verlangen naar het zilte van de jouwe. De wind maakt ruimte en in vrijheid kan ik van je houden.

Wat ik zocht vloeit hier langs je voeten stroomt door je hand. Raakt aan je wang en veroverd voor altijd je hart.

Een zin nat van herinnering aan overvloed. Zomaar een zee gevuld met golven zonnegloed.

Heen en weer rollen de golven, spel van natte zoen. Brekend schuim fluistert bevlogen, leef nu want nu is toen.

Overspoeld door gedachten, smachtend naar dit moment. Een zee van ruimte, hier ben ik in mijn element.

Leef op het ritme van de zee zonder het tikken van de tijd.

reacties op dit blog (0)

* = verplicht (e-mailadres wordt niet gepubliceerd)