Verrassend Maleisië
Dit blog schrijf ik terwijl de laatste restjes jetlag langzaam uit mijn lichaam verdwijnen. Een paar dagen geleden ben ik teruggekomen uit Maleisië, waar ik twee weken op vakantie ben geweest met mijn gezin. We hebben veel gezien en gedaan en ik heb natuurlijk ook met een schuin oog gekeken in hoeverre duurzaamheid eigenlijk een thema is in dit Aziatische land.
We begonnen onze reis meteen goed met een verblijf van een paar dagen op het eiland Tioman. Het was overigens een reis op zich om dit eiland in de Zuid-Chinese Zee te bereiken, maar het was het meer dan waard. Turquoise zee en witte stranden, omzoomd door lange rijen palmbomen, met uitzicht op de hoge bergen en dichte jungle die het binnenland kenmerken… kortom een paradijselijk eiland!
Nu is het natuurlijk zaak om zo’n eiland ook paradijselijk te hoúden, en dat hebben ze op Tioman gelukkig begrepen. Toen we het resort waar we verbleven gingen verkennen, was een van de eerste dingen die ons opviel de banner bij het zwembad met de tekst 'keep the coral floral'. Een aantal vrijwilligers bleek de volgende ochtend de zee rond het hotel in te gaan om het koraal te restaureren. Een erg mooi project en erg belangrijk ook, met het koraal dat wereldwijd veel te lijden heeft van zaken als de opwarming van de aarde en vervuiling (en de talrijke toeristen die er helaas regelmatig met hun grote voeten/flippers op gaan staan…).
Tijdens een wandeling naar de waterval op het eiland, zagen we bovenstaand bord langs het pad staan. Bovendien stonden er her en der vuilnisbakken, zodat mensen niet in de verleiding werden gebracht hun afval in de natuur achter te laten. Toen we na een paar heerlijke dagen Tioman eiland verlieten, zag ik op de terugweg een poster met de tekst 'keep your environment nice & clean' in de ruimte waar je op de ferry wacht die je naar het vasteland brengt. Opnieuw een teken dat Maleisië het milieu serieus neemt.
Onze volgende bestemming was Borneo, waar we in de jungle van een van de national parks hebben gewandeld en de bijzondere neusaap hebben gespot, die alleen op Borneo voorkomt. Wat mij verbaasde was dat je op Borneo naast die prachtige, uitgestrekte natuur ook grote, glimmende malls kunt vinden met filialen van alle westerse ketens die je je maar kunt bedenken. Beetje jammer vond ik het eigenlijk wel. Toch togen ook mijn man en ik op een dag naar het dichtstbij gelegen winkelcentrum, omdat de kinderen een balletje voor in het zwembad toch wel op prijs stelden, en ik een extra boek omdat ik het enige dat ik had meegenomen al uit had. In het winkelcentrum vonden we al snel wat we zochten en zag ik bovendien onder de roltrap een keurig 'afvalscheidingsstation' staan. Dat de milieuwinst die zo’n afvalbak oplevert waarschijnlijk direct weer ruimschoots teniet wordt gedaan door de airco in het winkelcentrum (die in Maleisië standaard op standje 'koud' staat, terwijl het kwik buiten zelden onder de 30 graden daalt), zien we maar even door de vingers. Een beetje koelte voordat we ons met onze boodschappen weer in de klamme hitte zouden begeven, voelde eerlijk gezegd als een weldaad.
De vakantie sloten we af met een paar dagen Kuala Lumpur, waar we verbleven in een appartementencomplex dat was voorzien van een enorm zwembad. Hier trok ik mijn baantjes in de verkoelende schaduw die de omliggende wolkenkrabbers op het zwembad wierpen. Hopelijk blijft Maleisië stappen zetten op het gebied van duurzaamheid, zodat ook de volgende generaties nog kunnen genieten van al het moois dat dit land te bieden heeft.