Een zondagmiddag in 't Spoorwegmuseum

We komen het museum binnen in het indrukwekkende Maliebaanstation, gebouwd in 1974 en in oude luister hersteld. In de rijk beschilderde stationshal (compleet met kroonluchters) worden de toegangskaartjes verkocht. Beschik je zoals wij over een Museumkaart, dan is de toegang gratis. We lopen langs de grote open kast, waarin koffers en kisten uit lang vervlogen tijden op elkaar gestapeld zijn. Een paar ervan beschikken over een opening waar je doorheen kunt kijken, waarna je een surrealistisch filmpje voorgeschoteld krijgt. Boven de kast in grote letters het motto ‘Bestijg de trein nooit zonder uw valies met dromen’. De jongens hebben de filmpjes al vaak gezien, dus we lopen direct door naar het perron, waar enkele Koninklijke rijtuigen te bewonderen zijn, en vervolgens naar het hoofdgebouw.

Als je eenmaal in het hoofdgebouw staat, wordt de omvang van het museum pas duidelijk. Overigens dekt de naam ‘museum’ niet echt de lading vind ik. Want met attracties als ‘De Stalen Monsters’ en ‘De Vuurproef’ waan je je in een (weliswaar bescheiden) pretpark. Aangezien het museum geen geheimen kent voor de jongens, wordt besloten om te beginnen met een ouderwets potje verstoppertje. Papa is hem en voordat hij tot twintig heeft kunnen tellen, zijn de kinderen al uitgewaaierd over de enorme hal. De lift waarmee je twee verdiepingen naar boven kunt, om vervolgens desgewenst weer via de trap naar beneden te rennen, draagt bij aan de verstop-pret.

Als ze klaar zijn met verstoppertje spelen, gaan we naar buiten, richting de Vuurproef. Geschikt voor iedereen die zich ’12 jaar of ouder voelt’; een aanbeveling die mijn beide zoons, ondanks hun prille leeftijd, nooit heeft afgeschrikt. In De Vuurproef neemt Rutger Hauer je als verteller mee op reis door de spoorweggeschiedenis. Op deze manier gaat de eventuele wachttijd lekker snel voorbij. Want het draait natuurlijk om de simulator: een nagebootste locomotief, waarin jij als bezoeker aan de knoppen zit. Als we allemaal plaats hebben genomen in de locomotief begint het avontuur. De trein gaat rijden en het is van het grootste belang dat de machinist, de stoker en de remmer goed samenwerken om de trein veilig over het spoor te loodsen. We rijden onder meer door een besneeuwd berglandschap en door het Wilde Westen, en moeten daarbij oppassen dat we tegemoetkomende treinen ontwijken. De stoelen bewegen mee met de beelden, waardoor het een levensechte ervaring wordt. Gelukkig weten we de trein weer veilig het station binnen te loodsen. Dit blijft een geweldige attractie!

De jongens spelen nog even buiten bij de glijbanen en daarna is het tijd voor koffie met wat lekkers in restaurant De Remise. Vanuit het ruim opgezette, open restaurant, kun je uitgebreid rondkijken wat er allemaal nog meer gebeurt in de centrale hal. Zo is het altijd leuk om groepjes mannen, uitgerust met professionele fotoapparatuur – de hardcore treinliefhebbers, ja die heb je ook in het Spoorwegmuseum – zich te zien vergapen aan de diverse treinstellen die in het museum staan opgesteld. Dan is het tijd om naar huis te gaan. Tot de volgende keer!

PS Heb jij thuis ook een kleine treinenliefhebber en wil je hem alvast in de stemming brengen, voordat je een bezoek brengt aan Het Spoorwegmuseum?

Bij Speelgoed Kiki zijn de mooiste houten treinen, spoorrails en bijbehorende onderdelen verkrijgbaar. Hiermee zijn de mooiste banen te bouwen in de huiskamer. Ik wens jou en je gezin veel treinplezier deze winter!