Tip: zó praat je met kinderen over een scheiding

Ben je zelf gescheiden, of heb je een vriendin/broer/zus/collega die gescheiden is en die struggelt met de vraag hoe de kinderen 't beste begeleid kunnen worden? Dan is Scheidingklets van Gezinnig.nl een aanrader. Nu kennen we de Kletsboeken van Gezinnig.nl al jaren (groot fan van, hiermee laat je de kids op een fijne manier kletsen over hun hersenspinsels en zieleroerselen) maar hebben we zelf niet de expertise in huis om de Scheidingklets te reviewen. Daarom vroegen we vriendin-van-de-show B. en tevens ervaringsdeskundige op scheidingsgebied om met de kids in de Scheidingklets te duiken. SPOILER ALERT: we lieten een Scheidingklets opsturen die ze gebruikte voor dochter 1 en heeft daarna voor dochter 2 nog een exemplaar besteld :-).

Met verrassende vragen en leuke opdrachten

Anyway, de Scheidingklets. Wat is het? Wat heb je eraan? Kortom: laten we beginnen bij het begin. Scheidingklets is een invulboek, waarin kinderen van gescheiden ouders alles kunnen schrijven, tekenen en kleuren dat ze bezighoudt. Hiermee wordt een moeilijk onderwerp als scheiden bespreekbaar voor de kinderen. En dat is fijn, want kinderen durven niet altijd alles te vertellen of te vragen wat hen bezighoudt. En ook voor de ouders is het vaak moeilijk om over de scheiding te praten met de kinderen. In Scheidingklets staan verrassende vragen en opdrachten die kinderen triggeren om hun gevoelens te delen. Op elke linkerpagina kan je kind door middel van diverse vragen vertellen hoe het met hem of haar gaat. Op elke rechterpagina staan afwisselende opdrachten, er komen zowel emotionele als praktische zaken aan bod. 

Mooie cadeautip!

Vriendin B: "Ik ben gestart met Scheidingklets met mijn dochter van 10. 's Avonds, voordat ze gaat slapen, pakken we het boekje erbij. Vindt ze heel leuk. Een beetje tekenen, schrijven, opdrachten doen. Het wordt op die manier echt een dagboekje. Mijn dochter van 6 zag dit, en wilde ook een eigen Scheidingklets. Die hebben we gekocht bij Gezinnig.nl en zij tekent vooral wat ze leuk en stom vindt. Het is natuurlijk afhankelijk van het karakter van je kind hoeveel het loslaat. Zeker bij kleine kinderen blijft het op het niveau van ik kijk uit naar: 'Sinterklaas'. Wat ik dus ben gaan doen, is dat ik zelf ook alle vragen doorloop en die dan bij voorkeur op gevoelsniveau beantwoord. Heel leuk, want het is toch vaak eenrichtingsverkeer: 'Wat heb je op school geleerd?', 'Hoe was spelen bij X?' Dat vragen ze nu nooit aan mij. Dus zo weten we weer wat meer van elkaar. Mijn conclusie is, of je kind nu veel of weinig praat, je komt sowieso te weten wat je kind bezighoudt. En wat me opvalt: ze zijn veel minder met de scheiding bezig dan je denkt."