Op safari in Tanzania

Mijn zus was met haar man al vaker in Afrika op safari geweest en bij terugkomst luisterde ik altijd vol interesse naar haar geweldige verhalen. Na hun meest recente safari, nu twee jaar geleden, vertelde mijn zus mij dat ze haar 40e verjaardag graag groots wilde vieren in 2016. Met mij. In Afrika. Tijdens een safari. Wat?! Wauw! Meteen begonnen we met de voorbereidingen (lees: voorpret). Op een herfstachtige middag waren we er met een glas wijn en een paar goede websites snel uit dat het Tanzania moest worden, en dat de reis zou plaatsvinden in september 2016. Dit vanwege de grootste kans tijdens die periode op het zien van de verschillende soorten wilde dieren die het land rijk is.

Een paar weken geleden was het dan eindelijk zo ver: vroeg in de morgen togen we naar Schiphol, om van daaruit rechtstreeks naar Kilimanjaro te vliegen. Na een overnachting in een hotel niet ver van het vliegveld, vlogen we ’s ochtends met een Cessna (klein vliegtuig) verder naar onze eerste safaribestemming: de Noord-Serengeti. Heel bijzonder om in the middle of nowhere te landen en vervolgens met een open jeep naar een prachtig tented camp te worden gebracht. Na een snelle lunch en een verkoelende duik in het zwembad, sprongen we in de jeep voor onze eerste game drive door één van de beroemdste wildparken van Afrika. Grote open savannes met grillige heuvels en drinkplaatsen die het wild aantrekken, met ‘uitgestrooid’ over het landschap stapels grote stenen (kopjes). Als om de toeristen van dienst te zijn, vleien de grote katten zich soms neer bovenop de kopjes. Voor we het wisten hadden we dan ook maar liefst zeven leeuwinnen gezien! Bij terugkomst in het camp praatten we na, onder het genot van een heerlijk frisse Gin Tonic. Deze klassieker onder de cocktails is sinds een paar jaar weer helemaal hip in Nederland, maar wist je dat de in tonic aanwezige stof kinine een bewezen antistof voor malaria is? En dat tonic daardoor lang geleden een populaire drank werd onder Europeanen die in de koloniën woonden? Pas veel later kwam iemand op het lumineuze idee om een scheutje gin toe te voegen…

De volgende ochtend stapten we alweer vroeg in de jeep en werden we tot onze verrassing bij het bereiken van de Mara-rivier vrijwel direct getrakteerd op de aanblik van meer dan 10.000 gnoes en zebra’s die de rivier overstaken. Dit spektakel is onderdeel van de jaarlijkse grote migratie waarbij de dieren, gedreven door hun constante zoektocht naar vers gras, migreren tussen Masai Mara in Kenia en de Serengeti in Tanzania. De oversteek van de Mara-rivier is de grootste uitdaging in hun zoektocht naar voedsel: de oevers van de rivier zijn steil (en de dunne poten van de gnoes breekbaar), de stroming kan sterk zijn en het gevaar van hongerige krokodillen ligt (letterlijk) altijd op de loer. Tijdens het schouwspel dat zich die ochtend in ruim drie uur tijd aan ons voltrok, vielen er gelukkig maar weinig doden en gewonden. Zelf ook hongerig geworden genoten we onder een boom van het ‘bush breakfast’ dat onze gids voor ons had meegenomen. Koffie, sandwiches met ei en groenten, yoghurt met homemade granola en vers fruit werden op een klaptafel voor ons uitgestald: een stuk uitgebreider dan ons gemiddelde ontbijt in Nederland zeg maar, en dat midden in de bush!

Na een paar dagen zeiden we de Serengeti vaarwel en gingen op weg naar onze volgende bestemming: de Ngorongoro krater. Dit is de grootste vulkaankrater ter wereld die niet onder water is gelopen, en die een enorme concentratie aan wilde dieren herbergt. Vervolgens hebben we Tarangire National Park bezocht en we zijn onze reis geëindigd in het Selous Game Reserve. Elk van de parken was geweldig op zijn eigen manier en we hebben onder meer impala’s, hyena’s, krokodillen, nijlpaarden, olifanten, giraffen, jakhalzen, cheeta’s, luipaarden, zebra’s  en zelfs een zeldzame zwarte neushoorn met haar baby op ons lijstje kunnen bijschrijven.

Na de terugvlucht vanaf Dar es Salaam kon eenmaal thuis het nagenieten beginnen. Ik geloof dat ik er een nieuwe hobby bij heb: “bitten by the safari bug” zoals ze dat in het Engels zo mooi noemen. Hopelijk keer ik ooit terug naar Afrika en tot die tijd kan ik me hier gelukkig vermaken met mijn andere hobby: eerlijke mode. Deze reis, het twee weken lang in de natuur zijn, omringd door niets dan stilte, de mooiste landschappen en een oneindig aantal wilde dieren, was voor mij een bevestiging dat ik met mijn werk een bijdrage kan leveren aan het behoud van de planeet.

Marjolein Elisabeth doet dat ook: voor haar collecties werkt ze zoveel mogelijk met duurzame materialen en de productie van de kleding vindt plaats op eigen bodem. Heb je haar nieuwe collectie ‘Wild Classics’ al gezien?

Bij Jurk Lisa Palmen denk ik terug aan de Doum Palm die ik in Tanzania heb leren kennen. Rok Elle Zebra en Top Mara zebra toveren een grote glimlach op mijn gezicht en gaan me zeker door de komende zebraloze periode heen slepen!

Ten slotte: droom jij ook al jaren van een safari in Afrika? Nick Jenkins van Safari & Beach in het Verenigd Koninkrijk heeft ons geholpen bij het samenstellen van onze droomreis. Geen moeite was hem teveel. Zoals ze zelf zeggen bij Safari & Beach: “We exist because we love Africa”.